Źródło |
Często dusimy w sobie 'coś' (kogoś), co po cichu towarzyszy każdej naszej myśli. Boimy się straty, boimy się kroku na przód - razem czy osobno? - i tkwimy w miejscu. Przyjmując dzielnie każdy cios, jaki wymierza nam obecność /tej osoby/ i jej brak. Pławimy i rozkoszujemy się w każdej chwili uwagi, dotyku i spojrzeniu. Nie chcemy spróbować nieznanego, mimo, że serce i dusza tak o to błagają. O tym właśnie jest mój wiersz. Interpretacja, mimo, że z pozoru domyślnie narzucona, może być dowolna.
"NIEDORZECZNIE OCZYWISTE"
Twój cios, każdy z osobna,
trafia w centrum mego serca.
Słowa z wolna wbijają się w umysł,
przeplatając z myślami,
zaczynającymi
wbrew silnej woli,
wodzić za Twoją osobą.
Każdy gest, ciepłe słowo, spojrzenie
i dotyk
łapczywie chwytam w sercu
i pamięci,
ze strachu, że mogły one być...
ostatnie.
Nie dostrzeżesz tego,
patrząc
przez pryzmat braku czasu,
strachu
i bezsensowności.
Bo to, co tak niedorzeczne, okazuje się
trwać
na wieki.
Autor: Natalia Romanowska.
Pseudonim: Gorzka czekolada.
Wszystkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania i wykorzystywania tekstów zawartych na tej stronie bez wiedzy i zgody autora. Wszelkie teksty, jeśli nie zaznaczono inaczej, są własnością autora strony."
Cudowne! Masz strasznie wielki talent i go nie zmarnuj :)
OdpowiedzUsuńflvcko.blogspot.com
Jeju! Świetna jesteś!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
normal-unnormal-life.blogspot.com
Jejku ale super bardzo mi się podoba jestem pod wielkim wrażeniem!
OdpowiedzUsuńTo prawda, że zawsze w sobie coś dusimy. Bardzo mi się podoba to zdanie "Bo to, co tak niedorzeczne, okazuje się
trwać
na wieki."
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
http://moniqa-blog.blogspot.com/
Wiersz jest bardzo dobry. Chyba jedyne co do mnie nie przemawia, to tematyka. Niby do każdego przemawia, ale miłość w tak prostym wydaniu, brzmi dla mnie zbyt banalnie. Ale to mój gust. Bardzo podoba mi się ten "rytm" pod koniec. Super!
OdpowiedzUsuńMasz wielki talent! Zazdroszczę;)
OdpowiedzUsuńhttp://pelnapasji.blogspot.com/
Czuję jakby ten wiersz był o mnie i mojej depresji, ciągle się za mną wlecze, co zrobię krok ona już go nadrabia. Sama piszę wiersze czasem więc naprawdę nie potrafię ich oceniać. Powiem Ci tylko tyle, że masz ogromną wrażliwość.
OdpowiedzUsuńwww.tylko-szum.blog.pl
Ten wiersz jest świetny, kocham tak proste rzeczy wypisane w taki sposób. Mam wrażenie, że jakbym nie czytała wcale o tym samym co z początku i to jest magiczne.
OdpowiedzUsuńodrobinaciepla.pl
Wiersz cudowny! :)
OdpowiedzUsuńpiękny!
Usuń